The sea, once it casts its spell,
holds one in its net of wonder forever.

Jacques Cousteau

26/10/2012

Golven van de zee


O golven van de zee
gij vliet met wind en stroming mee
van ver achter de horizon
daar was het dat u reis begon.

Hoog werd je water opgestuwd
en dan weer naar grote diepte neergeduwd
in een oneindig spel met stormen
die jou massa steeds vervormen.

Van waar ben je toch gekomen
om te worden tot afschrikwekkende fantomen
menig zeeman verloor in jou de strijd
zij gingen dan onvoorbereid.

Zelfs schepen als kastelen
moest de mens aan jou verspelen
meeuwen krijsen boven je kruin
ik bezie jouw spel van af een duin.

Dan ben je eindelijk uitgeraasd
als de wind je naar het land toe blaast
waar jij op het strand beland
eindigt jouw reis in het rulle zand.