Dag zee

Hier ben ik weer ... ik heb het wéér gered.

Ik heb mijn voetstappen weer aan jouw kustlijn gezet!

Even jouw golven voelen, spelend met mijn voet ...
voor een ander zo gewoon,

voor mij willen omdat ik dat van mijzelf moet.

Weer overwon ik de pijn, om zo dicht bij jou te zijn.

Geef jij mij de kracht
om het volgend jaar weer te doen

Jij de machtige sterke zee?

Steeds lukt het mij als ik bij je wil komen.

Dat had geen mens 10 jaar terug nog durven dromen.

Ook al kost het mij veel kracht,

je geeft het mij ... dat is jouw macht!

Ze zeggen ... "De zee geeft, de zee neemt",
en dat is waar.

Je kunt verwoestend zijn dat is zonneklaar,
maar ook zó rustig en zó glad!

Steeds wisselend van kleuren tooi ...
maar steeds weer zo wonderbaarlijk mooi!

Mijn zorgen gaf ik aan jou mee,
mijn gedachten en mijn pijn.

En na mijn dood dan wil ik ook,

gewoon nog bij je zijn.

Mijn as die wordt dan uitgestrooid

in jou ... de grote zee.

Dat staat al zwart op wit ...

en jij draagt mij dan mee!

Naar verre oorden waar ik nooit kwam,

drijf ik rustig met jouw voort,

naar een beter oord!

Ik geef jou met mijn as,

ook al mijn liefde mee voor degene waar ik van hield,

leid mij naar degene die al zijn gegaan

en die ik heb gemist.

Vooral mijn mam en mijn trouwe honden,

jij weet vast waar ze zijn.

En ik zal nooit meer pijn hebben,

en nooit meer verdrietig zijn!

De zeewind veegt nu mijn tranen weg,

hij blaast heerlijk om mijn hoofd,

ik krijg weer kracht om naar mijn scootmobiel te gaan.

En voel mij nu, gewoon gezond moe!

Hopelijk kom ik volgend jaar weer naar je toe!

Woutje