Zwemmend naar een nieuw leven
wil ik vechten voor jouw soort
het is een kwaad gegeven
dat de mens hier niet hoort.
Laat jouw soort toch doorgaan
met te leven en te vechten
voor een eigen bestaan
ook jullie hebben rechten
maar dat is door de mens
teniet gedaan.
Vraag mij niet waarvoor
ik kan er zelf niet bij
ik schaam mij zo vaak
mens te zijn.
Maar toch zijn wij
degene die jullie uitroeien
en hoe durven wij ons
ermee te bemoeien.
Als gewoon volk met geen enkele stem
die het huilen van de walvis hoort
vraag ik altijd nog met klem ...
"Worden jullie nou niet gestoord"
"Worden jullie nou niet gestoord"
door de pijn en verdriet
dat je deze dieren aandoet.
Hele families afgeslacht
om de wat, om de hoe, om de ...
waarom eigenlijk?
Laten we de vissen met rust
laat de zee de zee ...
laat de kust de kust ...
dan hebben de vissen eindelijk rust.