The sea, once it casts its spell,
holds one in its net of wonder forever.

Jacques Cousteau

20/12/2012

Verzonken gedachten


Ik wandel, in gedachten verzonken
en trek mijn sporen in het zand.
Ik tuur naar de verte, de horizon
en geniet van de stilte om mij heen.
Ondanks de eenzaamheid hier,
voel ik mij toch niet zo alleen.

Ik voel me gelukkig nu van binnen
Ik ken vrede, ik ken eindelijk de rust
Alle pijn die ik moest overwinnen,
ebt langzaam weg hier aan de kust.

Ik kan verder, verder met mijn leven.
Ik wandel mijn toekomst nu tegemoet.
Ik loop door, zonder om te kijken ...

Mijn verleden ...
het ga je goed.