Griend of Grind is een klein Nederlands Waddeneiland, gelegen op ongeveer twaalf kilometer ten zuidwesten van het Waddeneiland Terschelling. Het onbewoonde eiland maakt deel uit van de Grienderwaard, een deel van de Waddenzee, en behoort tot de gemeente Terschelling.
Griend bestaat uit een strandwal, een begroeide kwelder en slikken. Het is alleen van april tot juli bewoond. Dan bivakkeren hier twee vogelwachters in een bijzonder onderkomen. Als je met de boot naar Terschelling of Vlieland vaart, zie je het staan. Om dit unieke vogelreservaat zo veel mogelijk met rust te laten, is het niet toegankelijk voor publiek, maar je kunt de belevenissen van de vogelwachters op de voet volgen via hun weblog. Onlangs gaven ze een interview voor het Terschelling Magazine, dat voorjaar 2012 uitkwam.
In de Middeleeuwen was het eiland bewoond en bevond zich er een ommuurde nederzetting met de naam Stedeke Grint of Gryn met een klooster. Als gevolg van de voortdurende kustafslag werd Griend steeds kleiner. De nederzetting verdween door de Sint-Luciavloed in 1287. Griend werd sindsdien tot in de achttiende eeuw bewoond door enkele veehouders, die hun woonsteden op kunstmatig opgeworpen terpen hadden gebouwd. Rond 1800 was Griend nog 25 hectare groot, maar het eiland verplaatste zich in zuidoostelijke richting met een snelheid van 7 meter per jaar. De bewoners hadden het eiland inmiddels verlaten. Het eiland werd vanaf dat moment gebruikt door bewoners van Terschelling als weidegebied voor schapen en voor de winning van hooi. Ook werden de eieren van meeuwen en sterns geraapt voor de consumptie. De Vereniging Natuurmonumenten kocht het recht op het maaien van gras in1916 af, en probeerde door het bewaken van de vogelkolonies het rapen van eieren tegen te gaan. De afslag van het eiland raakte na de aanleg van de Afsluitdijk in een stroomversnelling. Het huidige eiland Griend ligt niet op de locatie van het eiland dat in de Middeleeuwen bewoond was, maar iets verder naar het zuidoosten.
Griend nu
Het eiland is onbewoond en onbebouwd op een vogelwachtershuis na, dat een groot gedeelte van het jaar wordt gebruikt als onderdak voor vogelwachters en natuuronderzoekers. Griend is niet voor het publiek toegankelijk.
Doordat Griend niet door dijken wordt beschermd 'wandelt' het langzaam in oostelijke richting. Om het eiland voor de ondergang te redden zijn er in de loop der jaren maatregelen genomen om het te beschermen. Langs de zuidrand werden enkele strekdammen aangelegd. Rond 1988 werd het eiland verstevigd door de aanleg van een lage zanddijk langs de noordzijde. Sindsdien is het proces van afkalving omgezet in een proces van aangroei.
Natuur
Op Griend komt de grootste kolonie van de grote stern van West-Europa voor. Jaarlijks broeden ruim 10.000 paren van deze soort op het eilandje. Daarnaast broeden op Griend onder meer de visdief, Noordse stern, eidereend, bergeend, scholekster, tureluur, kokmeeuw, stormmeeuw, kleine mantelmeeuw, zilvermeeuw, grote mantelmeeuw en incidenteel zwartkopmeeuw en velduil.
Tijdens de aanleg van de zanddijk is het eiland gekoloniseerd door de bosmuis. Griend wordt beheerd door de
Vereniging Natuurmonumenten.
Tijdens de aanleg van de zanddijk is het eiland gekoloniseerd door de bosmuis. Griend wordt beheerd door de
Vereniging Natuurmonumenten.
Bron: Wikipedia