Op een duin, in een zee van goudgeel zand
op weg naar een hogere werkelijkheid
zoekend balans tussen gevoel en verstand.
Starend naar kim waar lucht en water samen gaan
een zilveren meeuw vliegt pratend over mij heen
een hogere water- taal die ik graag wil verstaan.
"Vlieg met me mee; vlieg met me mee",
magnetische aantrekkingskracht zuigt me op
en ik vlieg met de meeuw mee over de zee.
In acrobatisch duet scheren we over de golven
dan weer vliegen we hoog door de wolken
mystieke kennis hebben we daar gedolven.
Hoog daarboven bleek er maar ene werk'lijkheid
Hoog daarboven bleek er maar ene werk'lijkheid
een niet te benoemen eenheid in verscheidenheid
en leerde er de werkelijke betekenis van vrijheid.
Jij leerde mij vliegen en de sprong te wagen
toen waterige tranen mij vasthielden op aard
ik heb er niet eens om hoeven te vragen.
Als vochtige ogen mij verblinden, ga ik naar zee
staar ik naar de oneindige einder, wacht op jou
en vlieg weer over het water, met je mee.
Opwaarts naar de zon, die gouden leeuw
en luister nog eens goed
naar de schreeuw van de meeuw.