03/10/2012

Altijd zee


Bruusk brekend op de kust
met niets ontziende kracht.
Golvend blauw-grijs
drijvend op wilde baren
geboeide roestige ketens.

Een graf voor sommigen
genomen, leeg terug geworpen
families badend in tranen.
het niet begrijpen
van mysterieuze diepten

Wind in alle hevigheid
trekt aan de stormbel.
Het hart dat wild tekeer gaat
en speelt met de vlieger van een kind.

's zomers ook zo romantisch
het vuurtoren zoeklicht als een baken
schijnt over minnende koppels
die de maan en sterren plukken
schaduwen trots als een schildwacht.

De branding die ruist
schelpjes tovert, mensen laat zoeken.
En de visser vist zijn net vol
een vogel klapwiekt, dol
op de afvalrestjes.

Kijk! een verdwaalde zeester ligt vol bewondering
te drogen onder alle soorten van blikken.
Een clown tovert zakdoekjes en linten
de mond vertrokken in een grimas.

Een bootje zeilt sprakeloos
over ongekende geheimen
rustig de zon zoekend
op weg naar die dromen van verre oorden.

Een oma neemt gekleurde kaartjes mee
van gestreepte strandstoelen en mensen op de pier.
terwijl mannen weer kind worden
bij het bouwen van zandkastelen.
Een meisje verkoopt fier,
papieren bloemen voor rinkelend kleingeld

Geoliede dames pronken
als pauwen met hun veren
bontgekleurd naar de nieuwste mode
sterren op het zand.

De oude vrijster zit klagend op een bankje
wuift de moderne tijd weg met haar gerimpeld handje
en spint verhalen vol over verloren heldendaden
en oude kant uit de Belle Epoque
haar ridder keerde nooit meer weer.

Ach:
soms te koud of nat
soms broeierig warm
chocolade bruine huiden
soms te druk en speels
maar altijd Zee …