Er zitten miljarden mesheften in de Noordzee. Je ziet ze steeds vaker op het strand. Leeggepeuzeld door de meeuwen en de strand- lopertjes. Helaas, want ze zijn erg lekker, bijvoorbeeld even heel heet op de bbq of in een grillpan met een beetje knoflook, platte peterselie, scheutje witte wijn en wat verse citroensap.
In de winkel of de markt zie je ze in Nederland zelden, al worden ze wel gevangen voor de Italianen en Spanjaarden. De meeste van deze messen of zwaarden zijn tegenwoordig Amerikanen. De Amerikaanse zwaardschedes verdringen de andere schelpdieren.
Mesheften is de verzamelnaam voor verschillende soorten schelpdieren. De bekendste zijn het kleine en groot tafelmesheft, de grote zwaardschede, de Amerikaanse zwaardschede en de messchede. Ze leven in de bodem en zitten soms wel tot 50 cm diep. De schelpen van levende dieren steken vertikaal in het zand. Bij zeer laag water (tij) kan je soms levende dieren vinden. Ze leven van plankton, dat ze uit het water filteren. De langwerpige vorm doet inderdaad denken aan het handvat van een tafelmes.
Groot mesheft
Groot mesheft
De kop in het zand
Mesheften leven aan de kust en voeden zich alleen bij vloed. Ze zitten net onder de oppervlakte van het zand en en steken hun korte sifons (zuigbuizen) naar buiten. Het water, dat zuurstof en voedseldeeltjes bevat wordt door een van de sifons naar binnen gezogen. Door de andere sifon worden afvalstoffen naar buiten gewerkt.
Wanneer het eb is, trekken de mesheften zich terug onder het zand. Soms zie je aan de kuiltjes in het zand waar ze zitten. Af en toe spuit er water door naar boven. Een mesheft beweegt zich op en neer in zijn hol (kuil) door zijn gespierde voet aan het onderste uiteinde te gebruiken. Mesheften verlaten niet vaak hun holen en als het nodig is kunnen ze zich weer snel ingraven.
Recept voor gefrituurde mesheften
Voor het recept gefrituurde mesheften
Voor het recept gefrituurde mesheften