Ik voel de kracht van de natuur
Al heeft er menig uur
In mijn hoofd een woeste storm gewoed.
Ik voel de kracht van de natuur zo goed
Ik voel de kracht van het licht
Al verbrandde het mijn "aangezicht"
En hunkerde ik naar verkoeling
Ik voelde diep van binnen een bedoeling.
Ik voel de goedheid in een mens
Al lijdt deze nog zo intens
Aan allerlei vormen van levenspijn.
Ik voel dat er andere Wetten zijn
Ik voel de goedheid in mezelf
Lang niet altijd, maar als dan vanzelf
Het zonlicht mijn wolkendek vervangt
Dan voel ik waar mijn hart naar verlangt.
En als ik soms even mijn
evenwicht niet meer vind
Dan voel ik een hand,
strelend als de wind
En soms in een menselijk gezicht.
De weerspiegeling van een lieflijk Licht
Dan voel ik dat in alles wat er is
Er niets teveel of te weinig is
En wat de toekomst me ook brengen zal
Ik voel, ik weet me,
in harmonie met het AL.
Schrijver onbekend