De zee kan troosten als een moederhuid:
het blanke zand dat om de voeten sluit.
het schuim spat hoog op, water trekt weer recht
het spel van duikvlucht, vliegertouwgevecht;
Wat golven nemen geven ze als buit,
je ademt er met vissen in en uit
als eb en vloed, als bruidegom en bruid:
de zee kan troosten als een moederhuid;
De zon staat hoog en is aan haar gehecht,
de vogels hebben wolken afgezegd
en jij, je hebt jouw hand op mij gelegd,
terwijl je rustig ademt in en uit:
de zee kan troosten als een moederhuid.
Lenze L. Bouwers