Het was een mooie en zonnige dag. Perfect voor een wandeling op het strand, moet de man gedacht hebben. Er was de voorgaande nacht een flinke storm over het land getrokken en het was nu heerlijk rustig aan zee. Onderweg kwam hij een meisje tegen dat druk bezig was om zeesterren in water te gooien. Hij vroeg haar wat ze aan het doen was.
Het meisje antwoordde:
"Deze zeesterren zijn afgelopen nacht tijdens de storm op het strand aangespoeld. Als ik ze niet op tijd terug in zee krijg, zullen ze allemaal dood gaan."
De man keek in het rond en zag tot zijn verbazing honderden zeesterren op het strand bezaaid liggen. Hij keek haar weer aan en grinnikte terwijl hij zei:
"Je kunt al die beestjes met geen mogelijkheid op tijd redden. Ik denk dat die paar zeesterren die wel kunt redden niet echt verschil zullen maken."
Het meisje keek treurig naar alle zeesterren op het strand en vervolgens naar het exemplaar dat ze nog in haar handen vasthield. Ze zweeg een moment en zei vervolgens op vastberaden toon:
"Ik denk dat deze zeester daar heel anders over denkt!"