Terwijl ik staar naar de Noordzee, vraag ik me af, hoeveel zeeën zijn er eigenlijk in deze wereld? Ik hou enorm veel van de oceanen. Ik heb ontzag voor zijn grandeur, ik kalmeer op zijn zachte golven die de kust eindeloos treelt. Als er één ding in het leven constant is, dan is het de zee. De zee haast zich altijd naar de kust. Kan ons leven maar zo permanent wezen. Het leven is vluchtig. Het is licht. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan. Maakt de lichtheid het meer zinvol of maakt het minder zinvol?
We kunnen niet kiezen hoe we geboren worden,
maar we kunnen wel kiezen hoe we sterven.
maar we kunnen wel kiezen hoe we sterven.
Er zijn zovele zeeën die ik nog graag wil zien.
De uitgestrektheid van de wereld ervaren.
De uitgestrektheid van de wereld ervaren.
Plotseling voel ik ze zo veel minder belangrijk. En dat is een goede zaak. Het heeft ons geleerd dat niets blijvend is, en we moeten elk moment dat waarderen en laten gaan wanneer het de tijd is. Alles heeft zijn plaats en tijd, we zijn alleen maar op doorreis. Nu is alles wat we hebben, dus geniet van wat er Nu is.
Het leven is geweldig.