Zee

Ik heb een naam

speciaal voor mij bedacht,

ik wil jouw minnares zijn

vrouw, voor jou.

Ik ben lieflijk,

kleur tinten blauw

en met wat zonnestralen kleur ik goud

zodat iedereen weet

dat ik van jou hou.

Ik ben nederig,

leg mij aan jouw voeten,

het voelt zo heerlijk aan

jouw lichaam te koesteren.

Ik spoel over jou heen,

trek mij terug in zachtheid

want met al jouw pracht zijn

voel ik mij verbonden.

Ik heb geheimen diep in mij,

ik geef ze zelden prijs,

ik geef en neem

liefde kent geen mededogen.

’s nachts kan ik gruwelijk zijn,

als mijn pijn verwordt tot grijs

en ik alles uit mij spuw

in de nevels van het donker.

Alleen ben ik dan

in mijn onmetelijke grootheid

waar ik heb bemint en vermoord

en niet hun afgrijzen heb gehoord.

Maar als ik kalm ben,

en mij te rusten leg hoor ik lachen rondom mij

kus ik teder de vloedlijn,

leg ik mijn wezen in schelpjes en wieren.

Want diep in mij is leven,

mijn lichaam ademt, mijn is ook plezieren

mijn golven zingen van deugd

als ik mij rank als klimop om wiegende heupen.

In jouw armen ben ik aangekomen

in jouw ziel voel ik mij vrij

in jouw ogen ben ik mooi

in mijn gedachten ben jij van mij.

Wij gehoren tot elkaar

ik jouw minnares

en jij zoals elke diepte onbepaald is

ben jij mijn zee, mijn hart.

© Kay – Zee