Er was eens een zeeman op de grote vaart. Hij voer alle zeeën met gemak en manoevreerde makkelijk tussen de andere boten door. Het was een reis van land tot land ... van mens tot mens ... van dier tot dier... van natuur tot natuur ...
De reis was avontuurlijk want in ieder land gebeurde steeds iets anders. In Indie kwam hij de mensen tegen die de Bourouboudour ingaan en bidden tot Hem. In Afrika kwam hij de bosjesmensen tegen die maden eten als vleesvervanger. In IJsland kwam hij de mensen tegen die de koude trotseren door in iglo's te leven en levertraan soms nog in nemen.
In Nederland kwam hij in contact met een man ... hij was een zwerver en leed onder het gedoe dat hij moest zwerven. Hij was zijn huis kwijt geraakt nadat hij zijn baan kwijt raakte ivm werkeloosheid ... en niet door zijn eigen schuld. De zeeman had zo een medelijden dat hij de man vroeg mee te varen met hem. Zo kon hij leren dat ook hij alles zou overwinnen wat hij nog zou meemaken.
Het was een reis om hem duidelijk te maken dat je alle zorgen, pijn en verdriet kan overwinnen door wilskracht, kracht en doorzettingsvermogen en positief inzien van dingen.
Hij huilde zacht aan de bakboord en de zeeman zag dat. Hij liep op hem af en vroeg waarom hij huilde.
De man zei: "Ikk voel me af en toe een sukkel maar nu heb ik ingezien dat ik alles moet aangrijpen, hoe moeilijk het ook is. Dit was de les van de vaart met jou. Dank je wel voor dit ... ik heb ingezien dat ik alles aankan ... hoe moeilijk het ook is.
Terug in Nederland ging de man van boord, gaf de zeeman een hand en knuffel en liep verder door Nederland. Hij bereikte de top door weer gelukkig te worden op zijn manier.
Dank God die hem op het pad zette want dat was de Zeeman die aan boord was. Hij was de engel die de man in nood hielp. Zo zie je, er zijn mensen in een gedaante van God die naast je staan. Je staat er niet alleen voor. Maar samen...
Met Hem, je vrienden zowel mannelijk als vrouwelijk.