The sea, once it casts its spell,
holds one in its net of wonder forever.

Jacques Cousteau

19/03/2013



Zwevend verken ik de golven
de nacht, de dagen
vliegen voorbij
zoekend naar liefdesbanden.

Op blote voeten
langs het water
verdwijnen mijn stappen
spoorloos in het zand.

De zee trekt zich langzaam terug
mijn gedachten zijn als meeuwen
verdwaald en krijsend
in het blauw van de lucht.

Ze zijn er wel
ik voel ze, hoor ze
maar ik bereik ze niet
ze blijven op een afstand.

Maar toch
elke keer weer
probeer ik het
en vlieg ik ze achterna.